Forum wędkarskie- wędkarstwo Forum wędkarskie- wędkarstwo Największe forum wędkarskie w Polsce (dawne Wedkowanie.net). Wędkarstwo, PZW, filmy wędkarskie, metody połowu, testy sprzętu, przynęty i zanęty, łowiska, zdjęcia i gry wędkarskie. Posiadamy ponad 10 tysięczną społeczność, która napisała już przeszło 130 tysięcy wiadomości. Weź udział w dyskusji i dołącz do nas już dziś!
Użytkownicy Mapa użytkowników Filmy Wędkarskie Dzienniki wędkarskie Targowisko Wyszukiwarka Album zdjęć  Kontakt 

Atlas ryb

kaczor 

Wiek: 35
Posty: 64
Otrzymał 1 piw(a)
Skąd: Tarnów


Wysłany: Nie Cze 05, 2011 15:01   Atlas ryb

Amur biały (Ctenopharyngodon idella)



Występowanie:
Żyje w nizinnych rzekach oraz jeziorach w stadach liczących kilka - kilkanaście osobników. Zimuje gromadnie w pobliżu dna. Dorzecze Amuru - Azja

Opis:
Dorasta do 150 cm długości i 45 kg masy ciała. Ciało wydłużone, nieznacznie bocznie spłaszczone, walcowate, z szeroką głową. Brzuch lekko zaokrąglony. Pysk tępy, zagłębiony między otworami nosowymi. Otwór gębowy w położeniu końcowym. Dwa szeregi zębów gardłowych, zęby na brzegach skośnie ścięte, bocznie ścieśnione i piłkowato pofałdowane. Na pokrywach skrzelowych wyraźne promieniste rowki. Łuski duże, 40–42 w linii bocznej. Poniżej linii bocznej 5 rzędów łusek. W czasie zimowania jego ciało pokrywa się grubą warstwą śluzu, który odrywa się czasem od ciała ryby i spływa z prądem rzeki. W płetwie grzbietowej 10, a w odbytowej 11 promieni.
Grzbiet ciemnozielony do czarnozielonego, boki jaśniejsze żółtozielonkawe. Łuski ciemno obramowane tworzą wzór siatki.

Odżywianie:
Młode osobniki żywią się zooplanktonem. Przy długości 6-10 cm zaczyna się odżywiać głównie roślinnością wodną. W tym czasie jego przewód pokarmowy wydłuża się do około 2-2,5 długości ciała. Żeruje w wodzie o temperaturze od około 12 °C.

~~~~~

Amur czarny (Mylopharyngodon piceus)


autor: ilovefishing

Występowanie:
Spokojne i głębokie wody płynące oraz jeziora o mulistym lub piaszczystym podłożu. Jest mało wrażliwy na zmiany temperatury wody. Południowa część Amuru

Opis:
Osiąga 80 cm długości (maksymalnie 148 cm i 39.5 kg masy ciała). Cało walcowate, wydłużone, brzuch zaokrąglony. Pysk tępy, pomiędzy otworami nosowymi lekko wgłębiony, oczy małe, otwór gębowy lekko dolny. Łuski duże 39-42 wzdłuż wyraźnie zaznaczonej linii bocznej. 1 lub 2 szeregi (4-5 lub 1.4-4.1) masywnych zębów gardłowych służących do miażdżenia muszli mięczaków. W płetwie grzbietowej 9 a odbytowej 10 promieni, wszystkie promienie są miękkie.
Ubarwienie grzbietu ciemne, prawie czarne, boki nieco jaśniejsze, brzuch brudnobiały o słabym, srebrzystym połysku. Wszystkie płetwy ciemnoszare.

Odżywianie:
Żywi się głównie ślimakami z rodzaju Viviparus. Zjada również owady wodne.

~~~~~

Boleń (Aspius aspius)


Autor - a_r_e_k

Występowanie:
Występuje w większych i średnich rzekach nizinnych, a także w zbiornikach zaporowych, w wodach płynących, w większych jeziorach i zatokach Młode ryby żyją w małych stadach, w pobliżu brzegów. Rosnąc stają się coraz bardziej samotnikami, trzymającymi się nurtu rzeki.

Opis:
Długość 50–75 cm i waga 6-8kg , maksymalnie 120 cm (masa ciała do 12 kg). Długie, wyciągnięte, bocznie nieco spłaszczone ciało. Brzuch lekko zaokrąglony, za płetwami brzusznymi biegnie pozbawiony łusek kil. Głowa spiczasta, oczy małe. Szeroki, końcowo położony otwór gębowy sięgający poza przednią krawędź oka. Nieco wysunięta szczęka dolna ma na końcu garbikowate zgrubienie, chowające się we wgłębieniu szczęki górnej. Łuski małe, 64–76 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 10–11 promieni, w odbytowej 15–18. Krawędź płetwy odbytowej głęboko sierpowato wcięta, płetwy piersiowe ostro zakończone, płetwa grzbietowa stosunkowo wysoka. Zęby gardłowe dwurzędowe. Ubarwienie grzbietu oliwkowozielone z stalowoniebieskim połyskiem. Boki jaśniejsze, żółto lśniące. Strona brzuszna srebrzyście biała. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz odbytowa są czerwonawe, pozostałe szarawe lub szarawoniebieskie z ciemniejszymi krawędziami.

Odżywianie:
W okresie młodzieńczym – wrotki, skorupiaki i larwy owadów. Po osiągnięciu długości około 9 cm zaczyna odżywiać się rybami. Są to prawie przede wszystkim ukleje a także płocie oraz okonie, karasie i cierniki. W wieku starszym może atakować żaby, ptaki wodne i małe ssaki (gryzonie). Jedyny typowo drapieżny przedstawiciel rodziny karpiowatych. Często jego polowanie daje się zaobserwować na nizinnych rzekach w postaci mocnych, widowiskowych uderzeń ogona o powierzchnię wody.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 40cm, okres ochronny: od 1 stycznia do 30 kwietnia

~~~~~


Brzana (Barbus barbus)


autor: beret

Występowanie:
Dobrze natlenione, czyste wody płynące o piaszczystym lub żwirowym podłożu (w rzece - kraina brzany). Często trzyma się poniżej przegród, śluz młyńskich oraz w pobliżu filarów mostów.

Opis:
Osiąga przeciętnie około 70 cm.
Ciało długie, niskie i walcowate. Otwór gębowy dolny, wysuwany, zaopatrzony w dwie pary wąsików. oczy skierowane nieco ku górze. Płetwa ogonowa głęboko wcięta. Ostatni promień płetwy grzbietowej jest twardy i gruby, na tylnej krawędzi ząbkowany.
Grzbiet oliwkowozielony lub ciemnoszary, boki jaśniejsze, brzuch biały. Płetwy grzbietowa i ogonowa szare z ciemniejszym obrzeżeniem, pozostałe płetwy czerwonawe. Wydaje dźwięki podobne do świstu lub syku.

Odżywianie:
Młode ryby zjadają drobne zwierzęta denne. Dorosłe odżywiają się fauną denną, larwami owadów, małymi rybkami, mięczakami, ikrą ryb oraz w niewielkim stopniu roślinami.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 40cm, okres ochronny: od 1 stycznia do 30 czerwca

~~~~~

Certa (Vimba vimba)



Występowanie:
Żyje w dolnych partiach wolno płynących rzek oraz w przybrzeżnych wodach morskich. Przebywa w głębokiej wodzie ponad twardym dnem. W okresie tarła podejmuje dalekie nieraz wędrówki w górę rzek docierając do krainy lipienia.

Opis:
Długość do 50 cm (zazwyczaj 30–40 cm). Ciało wydłużone, mocno bocznie spłaszczone, na brzuchu pozbawiony łusek kil, na grzbiecie przed płetwą grzbietową również pozbawiony łusek rowek. Otwór gębowy miękki, o grubych wargach, brzuszny położony w dolnej części wystającego pyska. Płetwa ogonowa głęboko wcięta, jej górny płat jest dłuższy niż dolny. Grzbiet szarawoniebieski, boki srebrzyste, brzuch biały, tęczówka szarobrązowa. płetwy parzyste i odbytowa żółtawe lub czerwonawe. W okresie tarła grzbiet i boki stają się prawie czarne, a spód ciała pomarańczowy lub żółty. U samców występuje wysypka tarłowa.

Odżywianie:
Żywi się zooplanktonem, larwami ochotkowatych, małżoraczkami, gąbkami, ślimakami, małżami, racicznicami, ikrą oraz glonami. W czasie wędrówek tarłowych żeruje bardzo słabo.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 30 cm, Okres ochronny:
w rzece Wiśle od zapory we Włocławku do jej ujścia od 1 września do 30 listopada,
w rzece Wiśle powyżej zapory we Włocławku i w pozostałych wodach od 1 stycznia do 30 czerwca.

~~~~~

Dorsz atlantycki (Gadus morhua)


autor: Bogdan Barton

Występowanie:
W odróżnieniu od skrajnie nielicznego podgatunku G. m. kildinensis, który żyje w zupełnie innych warunkach środowiskowych, związanych z wodami jeziora Mogilnoje, habitat pozostałych podgatunków dorsza to morza i oceany. Dorsz jest gatunkiem euryhalicznym, to znaczy, znoszącym różny stopień zasolenia wody. Istnieją jednak obszary w Bałtyku, np. Zatoka Botnicka, w których ze względu na zbyt niskie zasolenie dorsz nie występuje. Temperatury optymalne dla życia i rozrodu to 2-7 °C. Młode dorsze przebywają w płytkich, przybrzeżnych wodach, osobniki dorosłe przebywają na otwartym morzu. Zazwyczaj dorsz przebywa na głębokości do 220 m, ale czasami schodzi nawet na 600 m. Zazwyczaj żeruje przy dnie, czasami również w toni. Wiosną dorsz żeruje na głębinach, przez resztę roku spotkać go można na otwartych wodach. Zazwyczaj trzyma się w mniejszych lub większych ławicach.

Opis:
Ciało dorsza jest wydłużone, w przekroju poprzecznym owalne. Głowa duża, szeroka, z wydłużonym pyskiem, na podbródku znajduje się pojedynczy, dobrze rozwinięty wąs. Oparta na symetrycznym szkielecie płetwa ogonowa jest pionowo ścięta lub lekko wklęsła. Występują trzy wyraźnie oddzielone płetwy grzbietowe i dwie – również wyraźnie oddzielone – płetwy odbytowe. Odcinek od krawędzi pyska do pierwszej płetwy grzbietowej jest mniejszy niż 1/3 długości całkowitej (TL). Pierwsza płetwa odbytowa zaczyna się dokładnie pod początkiem drugiej płetwy grzbietowej. Płetwy brzuszne położone przed płetwami piersiowymi. W płetwach nie występują promienie twarde. Wyraźnie uwidoczniona, jasna linia boczna jest łukowato wygięta ponad płetwami piersiowymi i zachodzi na głowę. Całe ciało pokrywają drobne, głęboko wrośnięte łuski cykloidalne.
Stosunkowo duży otwór gębowy znajduje się w położeniu końcowym, z dolną szczęką nieco krótszą od górnej. Oczy średniej wielkości, około 1/2 długości pyska. Pęcherz pławny duży i dobrze rozwinięty.

~~~~~

Głowacica (Hucho hucho)


autor: robert74

Występowanie:
W Polsce występuje w Czarnej Orawie dopływie Wagu oraz w rzekach zarybianych tym gatunkiem. Są to Poprad, Dunajec, San, Raba, Skawa, Soła, Nysa Kłodzka, Bóbr, Gwda oraz w czorsztyńskim zbiorniku zaporowym. Liczebność polskiej głowacicy szacuje się na 1500–2000 dorosłych osobników.
Potrzebuje wód zimnych dobrze natlenionych, szybko płynących o kamienistym dnie. Najliczniej występuje w rzekach ze żwirowym lub kamienistym dnem. Żyje samotnie. Jest rybą stanowiskową, zażarcie broniącą swego ściśle określonego terytorium przed wszelkimi konkurentami. Najchętniej przebywa w głębszych partiach wód o silnym nurcie. Odznacza się tolerancją ekologiczną, może żyć nawet w lekko zanieczyszczonych wodach.

Opis:
Przeciętnie głowacica osiąga 80 do 100 cm długości, ważąc przy tym 5–10 kg. Piętnastoletnie osobniki mogą mierzyć 150 cm i osiągać masę 52 kg. Największy złowiony osobnik mierzył 183 cm i ważył 60 kg. Największy egzemplarz złowiony w Polsce na wędkę mierzył 120cm przy wadze 20,30kg [3]. Ciało wydłużone, wrzecionowate, okrągłe w przekroju. Głowa duża, lekko spłaszczona, z szeroko wyciętym otworem gębowym sięgającym poza krawędź oka. Pysk uzbrojony jest w 4–8 hakowate zęby umieszczone w jednym rzędzie. Pierwsze łuki skrzelowe zaopatrzone są w 16–18 wyrostków filtracyjnych. Głowacica posiada względnie dużą płetwę tłuszczową, natomiast pozostałe płetwy są dość małe. Płetwa ogonowa jest wyraźnie karbowana. Łuski bardzo drobne. Grzbiet brązowawy lub zielonkawoszary, boki jaśniejsze z miedzianym połyskiem, brzuch biały. Na bokach liczne, nieregularnie rozmieszczone, małe, ciemne plamki. Jest największą rybą łososiowatą i jedną z większych słodkowodnych.

Odżywianie:
Głównym pokarmem głowacicy są ryby takie jak płoć, jaź, jelec, kiełb, kleń oraz łososiowate. Zjada również owady, bezkręgowce, żaby, małe ssaki i ptaki wodne. Wielkość ryb jakie jest w stanie połknąć stanowi około 35% jej długości.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 70 cm, tygodniowy limit: 1 sztuka, okres ochronny: od 1 marca do 31 maja

~~~~~

Jazgarz (Gymnocephalus cernuus)


autor: Juurant

Występowanie:
Żyje w jeziorach, zbiornikach zaporowych, dużych rzekach, starorzeczach, oraz słonawych wodach przybrzeżnych – unika szybko płynących rzek górskich oraz wód silnie zarośniętych. Przebywa w głębszych partiach wody w pobliżu dna, w mniejszych lub większych stadach, często w towarzystwie narybku okonia, sandacza, oraz karpiowatych. Dość odporny na zanieczyszczenia wody.

Opis:
Osiąga przeciętnie 15–20 cm długości (maksymalnie 25 cm). Ciało lekko wygrzbiecone, barwy zielonkawej, usiane licznymi ciemnobrązowymi plamkami, linia boczna wyraźna. Całe ciało, z wyjątkiem głowy, pokrywają mocno osadzone w skórze drobne, szorstkie łuski. Obie płetwy grzbietowe łączą się ze sobą. Płetwy brzuszne położone w dolnej części ciała, tuż za nasadą płetw piersiowych. Pysk jest mały i tępy, zakończony niewielką paszczą, uzbrojoną w liczne, drobne ząbki. Pokrywa skrzelowa jest zakończona ostrym kolcem.
Grzbiet szarawozielony lub brązowoszary, pokryty niewyraźnymi, czarnymi plamami, boki jasnobrązowe, brzuch żółtawobiały, ciemno nakrapiany. Pokrywy skrzelowe z metalicznym połyskiem. Płetwy grzbietowe i ogonowa szarobrązowe, gęsto nakrapiane ciemnymi plamkami. Płetwy brzuszne i odbytowa ciemnożółte lub szarawo-czerwone.

Odżywianie:
Robaki, wioślarki, larwy owadów, małe mięczaki oraz ikra i wylęg ryb.

~~~~~

Jaź (Leuciscus idus)


autor: Bączek

Występowanie:
ystępuje w wodach płynących, rzadziej stojących, oraz w słonawych wodach przy ujściach rzek. Żyje stadnie.

Opis:
Osiąga 40–50 (maksymalnie 80) cm długości i 2 (maksymalnie 5) kg masy ciała. Ciało bocznie spłaszczone, lekko wygrzbiecone, pokryte małymi łuskami. Głowa mała, otwór gębowy w położeniu końcowym. Oczy duże. Grzbiet szaroniebieski lub ciemnozielony, boki srebrzyste, brzuch biały. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa są szare, pozostałe żółtawe lub czerwonawe.

Odżywianie:
Żywi się owadami, mięczakami, skorupiakami a czasem także małymi rybami.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 25cm, limit połowowy: 10 sztuk, łącznie z kleniem

~~~~~

Jelec (Leuciscus leuciscus)



Występowanie:
Strumienie, rzeki i jeziora Europy. Jelca można też spotkać, chociaż nielicznie, w Bałtyku (w zatokach o małym zasoleniu). Żyje stadnie.

Opis:
Osiąga do 35 cm długości i 250 g masy ciała. Ciało wysmukłe, silnie bocznie spłaszczone. Pysk zwykle zaostrzony, otwór gębowy najczęściej zwrócony ku dołowi. Grzbiet barwy czarnoniebieskiej z metalicznym połyskiem, boki i spód ciała białożółtawe o słabym połysku. Płetwy na ogół blade, żółtawe lub lekko pomarańczowe, tylko płetwa grzbietowa i ogonowa są zwykle intensywniej zabarwione.

Odżywianie:
Pożywienie jelca stanowią owady, robaki i skorupiaki wodne, również i owady latające opadające na powierzchnię wody.

~~~~~

Karaś (Carassius carassius)



Występowanie:
Preferuje małe i płytkie zbiorniki wodne (starorzecza, glinianki, torfianki). W Polsce jest spotykany we wszystkich nizinnych wodach śródlądowych, stojących i wolno płynących, w miejscach o porośniętym roślinami podłożu. Przebywa niedaleko brzegów, przy miękkim i mulistym dnie. Niewielkie jego ilości są hodowane w gospodarstwach stawowych.
Toleruje bardzo niską zawartość tlenu. Często w takich zbiornikach o wysokiej zartości dwutlenku węgla i siarczku wodoru tworzy formę karłowatą która ma wysmukłe, wydłużone ciało i w wieku 8-10 lat osiąga zaledwie 9–10 cm długości.

Opis:
Osiąga długość 40(50) cm i masę 1(2)kg. Ciało bardzo mocno wygrzbiecone i krótkie, pokryte dużymi, równo ułożonymi łuskami. Płetwa grzbietowa bardzo długa, sięga niemal do nasady trzonu ogonowego. Jej górna krawędź jest wypukła, a ostatni twardy promień piłkowany (około 30 ząbków), podobnie jak ostatni twardy promień płetwy odbytowej. Głowa nieduża, otwór gębowy mały, znajduje się na końcu pyska ustawiony nieco skośnie ku górze. Zęby gardłowe ustawione są w jednym szeregu. Grzbiet i boki brunatnozłociste z zielonkawym połyskiem, brzuch żółtawy lub biały. Płetwy piersiowe i brzuszne przy nasadzie są lekko zaczerwienione.

Odżywianie:
Bezkręgowce wodne, żyjące w mulistym dnie lub w jego pobliżu, rzadko rośliny.

~~~~~

Karaś srebrzysty (Carassius auratus gibelio)



Występowanie:
Śródlądowe wody słodkie

Opis:
Z wyglądu podobny do karasia złocistego, ale inaczej ubarwiony – grzbiet stalowogranatowy, boki srebrzyste. Inne widoczne zewnętrzne różnice polegają na tym, że jest trochę mniej wygrzbiecony. Górna krawędź płetwy grzbietowej jest nieco wklęsła. Ostatnie, twarde promienie płetwy grzbietowej i odbytowej są bardzo grubo piłkowane. Długość ciała przeciętnie do 15–35 cm. Masa ciała przeciętnie 1,5 kg

Odżywianie:
Bezkręgowce bentosowe, rzadko rośliny.

~~~~~

Karp (Cyprinus carpio)


autor: Avallone

Występowanie:
Licznie odmiany hodowlane są rozpowszechnione zarówno w hodowli jak i w wodach otwartych niemal na całym świecie. Żyje w głębokich rzekach, starorzeczach, odnogach lub rozlewiskach.

Opis:
Osiąga ponad 1 m długości i masę 30 kg (największy złowiony ważył 44,95 kg). Najcięższy złowiony w Polsce karp ważył 30,20kg przy długości 109cm [4]. Ciało wydłużone, wrzecionowate, prawie okrągłe w przekroju poprzecznym. Otwór gębowy dolny, mięsisty zaopatrzony w 2 pary wąsików. Łuski cykloidalne, duże, mocno osadzone w skórze. Płetwa grzbietowa jest bardzo długa.
Grzbiet ciemny, zielonkawobrązowy, lub szarozielony, boki jaśniejsze, ciemnooliwkowe ze złotym połyskiem, brzuch żółtawo-lub kremowobiały. Płetwy nieparzyste szarawoniebieskie, parzyste czerwonawe.

Odżywianie:
Żywi się larwami owadów, mięczakami, skorupiakami oraz innymi organizmami zwierzęcymi oraz roślinami. Aktywny przeważnie wieczorem i w nocy, pokarm pobiera z dna.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 30 cm (nie dotyczy rzek), imit dziennego połowu: 3 sztuki (łącznie z amurem białym, boleniem, brzaną, lipieniem, pstrągiem potokowym)

~~~~~

Kiełb (Gobio gobio)


autor: nasu

Występowanie:
Gatunek charakterystyczny dla rzek o żwirowym i piaszczystym dnie, pospolity także w jeziorach, zwłaszcza w strefie przyboju.

Opis:
Osiąga najczęściej długość 8–14 cm. Nieliczne osobniki osiągają maksymalnie 20 cm. Ciało jest wrzecionowate, wygrzbiecone i lekko bocznie spłaszczone, pokryte dużymi łuskami (ok. 40 w linii bocznej). Linia brzucha prosta. Głowa długa, jej spodnia strona jest pozbawiona łusek (poza środkową częścią gdzie te czasami występują), pysk tępy, otwór gębowy dolny. Oczy duże. Na górnej szczęce dwa charakterystyczne krótkie wąsiki sięgające najwyżej do oka. Płetwa ogonowa jest rozwidlona. Grzbiet jest barwy brązowo-czarniawej, brązowo-niebieskawej bądź brązowo-zielonkawej. Boki są jaśniejsze, srebrzyste lub żółtawe z pasem 6-12 dużych, ciemnych plam barwy niebieskiej, aż do fioletowej. Płetwy szarawo-żółte lub bladoróżowe. Płetwa ogonowa jest nakrapiana małymi, ułożonymi w kilku, biegnących równolegle do wycięcia w płetwie rzędach, plamkami.

Odżywianie:
Młode osobniki odżywiają się planktonem i małymi larwami owadów. Później odżywia się rozmaitymi [bentos]owymi bezkręgowcami. Pokarmu poszukuje gromadnie za dnia, w płytkiej wodzie na piaszczystym i żwirowym dnie.

~~~~~

Kleń (Leuciscus cephalus)


autor: Ania81


Występowanie:
W zasadzie jest rybą rzeczną, ale spotyka się go w jeziorach, zbiornikach zaporowych i zatokach morskich. Najchętniej przebywa w wodach o przepływie rzędu 0,2–1,6 m/s choć potrafi pokonywać prąd o sile do 2,7 m/s. Bardzo odporny na wahania temperatur. Kleń nie podejmuje większych wędrówek.

Opis:
Przeciętnie osiąga długość 40–50 cm i 2–3 kg masy ciała, maksymalnie dorasta do 60 cm. Ciało wrzecionowate, lekko bocznie spłaszczone, pokryte dużymi, czarno obrzeżonymi łuskami. Dzięki temu charakterystycznemu ułuszczeniu łatwo go odróżnić od jazia i jelca. Szeroki otwór gębowy w położeniu końcowym. Płetwa grzbietowa i ogonowa szarozielone, płetwy brzuszne i odbytowa – czerwone. Płetwa odbytowa zaokrąglona. Grzbiet szaro-brązowy z zielonym odcieniem, boki srebrzyste, brzuch jasny. Tęczówka szara.

Odżywianie:
Ryba wszystkożerna. Wylęg zjada głównie wrotki i widłonogi, osobniki o długości od 10 cm zjadają przede wszystkim mięczaki, rośliny naczyniowe i mniejsze ryby, głównie świnki, płocie, kiełbie, ukleje oraz małe osobniki własnego gatunku.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 25cm, limit połowowy: 10 sztuk na dobę łącznie z jaziem

~~~~~

Koza (Cobitis taenia)



Występowanie:
Żyje w rzekach, stawach i jeziorach, szczególnie w miejscach o piaszczystym, kamienistym, rzadziej mulistym, dnie. Żyje przy dnie, chętnie zagrzebuje się w podłożu, tak że widać jej tylko oczy i płetwę ogonową.

Opis:
Osiąga przeciętnie ok. 10 cm, maksymalnie 13,5 cm długości. Wydłużone ciało. Posiada obronne, ruchome kolce w okolicy oka. Łuski bardzo drobne. Krawędź płetwy ogonowej lekko zaokrąglona. Mały otwór gębowy w położeniu dolnym, otoczony sześcioma wąsami. Pęcherz pławny szczątkowy, aby podpłynąć pod powierzchnię wody koza musi wykonywać wężowate ruchy.
Grzbiet brązowoszary, pokryty ciemnymi plamkami. Wzdłuż boków biegną dwa, rzadziej jeden, szereg 10-20 dużych, okrągłych, ciemnych plam. U nasady płetwy ogonowej jedna duża ciemna plama. Brzuch biały lub żółtawy.

Odżywianie:
Żywi się bezkręgowcami dennymi (larwy owadów, mięczaki, robaki itp.).

Ochrona:
Na terenie Polski wszystkie gatunki kozowatych (piskorzowatych) są objęte ścisłą ochroną gatunkową

~~~~~

Krąp (Blicca bjoerkna)



Występowanie:
Żyje w dolnym biegu rzek oraz w stawach, jeziorach, zbiornikach zaporowych, starorzeczach i rozlewiskach.

Opis:
Dorasta przeciętnie do 30 cm (maks. 36 cm) i 0,5 kg masy ciała (maks. 1 kg). Ciało wygrzbiecone i bocznie spłaszczone, zawsze lekko zaokrąglone. Łuski duże, mocno osadzone, wzdłuż linii bocznej jest ich 50 lub więcej. W płetwie odbytowej mniej niż 23 promienie. W płetwie grzbietowej 8 miękkich promieni. Grzbiet szarwoniebieski lub szarawozielony, u starszych ryb często bardzo ciemny. Boki srebrzyste, błyszczące. Brzuch białwy często z różowawym odcieniem. Płetwy szare, z czerwonawym lub pomarańczowym odcieniem.

Odżywianie:
Młode osobniki żywią się głównie planktonem oraz glonami, dorosłe fauną denną (zwłaszcza larwami ochotki) oraz roślinnością wodną.

~~~~~

Leszcz (Abramis brama)


autor: Ania81

Występowanie:
Żyje w stadach w dolnych partiach dużych rzek (kraina leszcza), w jeziorach i zbiornikach zaporowych, najchętniej przebywa w głębokiej wodzie z bogatą roślinnością. W niektórych zbiornikach występuje bardzo licznie, co prowadzi do karłowacenia populacji[

Opis:
Leszcz osiąga ponad 6 kg masy ciała[3] i do 82 cm długości[4]. Rekordowy okaz złowiony w 1912 w Finlandii ważył 11,5 kg[3]. Ciało silnie wygrzbiecone oraz bocznie spłaszczone, pokryte dużymi, łatwo usuwalnymi łuskami. Otwór gębowy dolny, tworzy charakterystyczny, wysuwalny ryjek. Wzdłuż linii bocznej powyżej 50 łusek. W płetwie odbytowej powyżej 23 promieni, w płetwie grzbietowej 9-10 miękkich promieni. Grzbiet leszcza jest ciemny, z zielonkawym odcieniem, brzuch białawy, płetwy szaroniebieskie, jego boki zaś u młodych osobników srebrzyste, z wiekiem często uzyskują złotawy

Odżywianie:
Leszcz jest typowym bentosożercą – żywi się zwierzętami zamieszkującymi osady denne. Dzięki właściwościom swojego aparatu gębowego jest w stanie zasysać muł, a następnie wypluwać go i wyszukiwać cząstki pokarmu. Młode osobniki żywią się zooplanktonem.

Ochrona:
W wodach śródlądowych nie wyznaczono wymiaru ochronnego leszcza. W wodach morskich wymiar ochronny wynosi 40 cm

~~~~~

Lin (Tinca tinca)


autor: Bączek

Występowanie:
Występuje w praktycznie każdym rodzaju wód stojących i płynących, jednak najchętniej żyje w ciepłych, płytkich, silnie zarośniętych wodach stojących (tzw. jeziora linowo-szczupakowe). Bardzo odporny na niską zawartość tlenu. Jest gatunkiem ciepłolubnym, aktywniejszym nocą. Zimę spędza zagrzebany w mule

Opis:
Osiąga długość 30-40 cm i masę ciałą 1-2 kg, wyjątkowo do 70 cm i 7,5 kg (Węgry, Rumunia). Ciało lina jest krępe, wygrzbiecone, okrągłe w poprzecznym przekroju, pokryte drobnymi łuskami, głęboko osadzonymi w pokrytej śluzem skórze. Płetwy charakterystycznie zaokrąglone. Oczy stosunkowo małe, okrągłe. Otwór gębowy poziomy, w jego kącikach po jednym krótkim i miękkim wąsiku.
Jest jedną z niewielu ryb europejskich, u których występuje wyraźny dymorfizm płciowy, płetwy brzuszne u samca są znacznie większe niż u samicy (przygięte do ciała sięgają za odbyt, u samicy zaś w ogóle do niego nie dochodzą) i mają grubsze promienie.
Grzbiet jest ciemny, szarozielony, boki oliwkowozielone, zielone lub żółtozielone ze złotym połyskiem, brzuch kremowobiały lub żółty. Płetwy ciemnoszare lub czerwonofioletowe. Tęczówka oka czerwona. Osobniki żyjące w silnie zarośniętych wodach mają ubarwienie ciemniejsze, zaś te żyjące w płytkich, przejrzystych wodach są znacznie jaśniejsze i mają czerwonawe okolice warg.

Odżywianie:
Żywi się bentosowymi bezkręgowcami.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 25cm

~~~~~

Lipień (Thymallus thymallus)



autor: kroku

Występowanie:
W Polsce występuje głównie w rzekach Pomorza, Karpat i Sudetów. Zasiedla głównie rzeki, rzadko spotykany w jeziorach. Latem przebywa na kamienistych płyciznach, zimą przenosi się do głębszych wód.

Opis:
Dorasta przeciętnie do 30-40, maksymalnie do 60 cm długości. Rekord świata to 2,18[3], ale jego średnia waga nie przekracza 1 kg. Ciało ma lekko spłaszczone i małą głowę. Otwór gębowy niewielki, przedni, z drobnymi zębami, szczęka górna nieco dłuższa od dolnej. Łuski są duże, mocno osadzone w skórze. Młode osobniki są srebrzysto-jasnozielone z niebieskawymi plamami na bokach. Osobniki starsze mają grzbiet szarozielony, zielonkawe boki i biały brzuch. Na bokach podłużne ciemne smugi odpowiadające poszczególnym rzędom łusek. Płetwy nieparzyste mają bladofioletowy odcień, płetwa grzbietowa jest długa, wysoka i ozdobiona kilkoma rzędami czerwonych i czarnych plamek. Całe ciało ma metaliczny połysk. Płetwy grzbietowa, odbytowa, i piersiowe większe u samców niż u samic. Dymorfizm płciowy zaznacza się większymi rozmiarami samców oraz – w okresie godowym – ich jaskrawym ubarwieniem i powiększoną płetwą grzbietową.

Odżywianie:
Żywi się głównie larwami chruścików, jętek i innych owadów oraz owadami zbieranymi z powierzchni wody, a także mięczakami i innymi bezkręgowcami. Duże osobniki zjadają również ryby, a nawet ssaki.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 30cm, okres ochronny: od 1 marca do 31 maja

~~~~~

Łosoś (Salmo salar)



Występowanie:
Tworzy formy wyłącznie słodkowodne.

Opis:
Dorasta do 150 cm długości i 24 kg masy ciała. Według ustnych przekazów łososie z populacji drawskiej (zwane również królewskimi) osiągały 150 cm i aż 46 kg masy. Łuski drobne, mocno osadzone. Linia boczna dobrze widoczna. Na linii grzbietu występuje mała, czerwono-szara płetwa tłuszczowa (charakterystyczna dla łososiowatych). Głowa z wielką i silnie uzębioną paszczą. Podczas tarła samce zmieniają ubarwienie na czerwonawe, a żuchwa przybiera kształt haka. Młode mają na bokach ciemne i czerwone plamki. Osobniki dorosłe mają nieregularne czarne plamy na górnej połowie ciała.

Odżywianie:
Łosoś jest rybą drapieżną, początkowo żywi się skorupiakami planktonowymi i larwami owadów, później mniejszymi rybami oraz skorupiakami.

~~~~~

Miętus (Lota lota)



Występowanie:
yje głównie w rzekach z czystą i szybko płynącą wodą oraz żwirowatym dnem. Ryba dociera również do górskich potoków. Występuje również w zbiornikach zaporowych. Wchodzi do wód słonych. Żyje przy dnie, ukryty przed dziennym światłem w różnych kryjówkach.

Opis:
Długość przeciętnie około 60 cm (maksymalnie 120 cm), masa do 34 kg. Ciało ma kształt walcowaty, w dotyku bardzo miękkie, w przekroju owalne, nieco spłaszczone grzbieto-brzusznie w przedniej części i lekko ścieśnione bocznie w tylnej. Łuski drobne, okrągławe, ukryte głęboko w skórze. Są dwie płetwy grzbietowe, z których pierwsza jest krótka i ma zaokrągloną krawędź górną. Druga jest bardzo długa i sięga do górnej części nasady płetwy ogonowej. Płetwa ogonowa zaokrąglona, dotyka dolną krawędzią do długiej płetwy odbytowej. Drugi promień płetw piersiowych dużo dłuższy od pozostałych. Charakterystyczną cechą jest pojedynczy wąs na środku brody oraz ustawienie płetw brzusznych przed piersiowymi. Głowa jest mocno spłaszczona, przypomina wyglądem głowę żaby. Na górnej części, pośrodku pyska, znajduje się jedna para bardzo krótkich wąsików.
Ubarwienie brązowawe, brązowoszare lub żółte, z ciemnym, marmurkowatym deseniem. Brzuch biały lub szarobiały. Młode osobniki są bardzo ciemne.

Odżywianie:
Aktywny zimą przy temp 0–3 °C. Młode żywią się skorupiakami, robakami i larwami owadów. Dorosłe zjadają ryby, raki i żaby.

~~~~~

Okoń (Perca fluviatilis)


autor: norbI

Występowanie:
Występuje zarówno w wodach płynących jak i stojących a także w słonawych wodach przybrzeżnych. Młodsze osobniki często tworzą ławice, starsze żyją w niewielkich grupach bądź samotnie.

Opis:
Osiąga 60 cm długości i masę ciała do 4 kg. Ciało wysokie, bocznie spłaszczone. Łuski małe, ktenoidalne, mocno osadzone w skórze. Pokrywy skrzelowe zakończone ostrymi kolcami, a ich górna krawędź jest ząbkowana. Otwór gębowy duży, przedni, tylna krawędź szczęki sięga do oka.
Grzbiet ciemnozielony, boki jasnozielone. Na grzbiecie i bokach 5–9 poprzecznych, ciemnych smug, brzuch biały lub żółtawy. Pierwsza płetwa grzbietowa szara z ciemną plamą w tylnej części, druga płetwa zielonkawożółta przezroczysta, płetwy piersiowe żółtawe, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta. Ubarwienie zmienne w zależności od miejsca przebywania, osobniki żyjące w płytkich prześwietlonych wodach są bardziej jaskrawo ubarwione od tych żyjących w ciemnych, głębokich wodach.

Odżywianie:
Narybek żywi się planktonem, później ikrą innych ryb (zwłaszcza karpiowatych). Dorosłe osobniki zjadają głównie ryby oraz większe bezkręgowce.

Ochrona:
W Polsce podlega ochronie od 2011r.- 15cm. W niektórych okręgach PZW wprowadzono większy wymiar ochronny na opolszczyźnie , w lubelskim oraz Okręgu Nadnoteckim 18cm (2010r) a w 2011r. w radomskim (18cm). Jeziorsko(18cm).

~~~~~

Piskorz (Misgurnus fossilis)


autor: b@rtek

Występowanie:
Zamieszkuje wody słabo natlenione, zazwyczaj w zbiornikach o mulistym dnie z wodą stojącą i wolno płynącą, np. w rowach melioracyjnych, kanałach, odnogach rzek, starorzeczach, stawach. Dzień spędza ukryty przy dnie. Przy gwałtownej zmianie ciśnienia pływa tuż przy powierzchni wody.

Opis:
Długość do 30 cm. Podłużne, walcowate ciało, lekko bocznie spłaszczone w tylnej części. Wokół otworu gębowego 10 wąsików (4 na górnej szczęce, 2 w kącikach ust i 4 krótkie na dolnej szczęce). Łuski niewielkie. Płetwy piersiowe u samców nieco dłuższe niż u samic. Płetwa ogonowa zaokrąglona. Potrafi oddychać powietrzem atmosferycznym przy pomocy jelita. Wyjęty z wody wydaje charakterystyczny gwizd, powstający podczas wypuszczania powietrza.
Grzbiet i głowa są brązowe lub brązowowczarne, boki i brzuch żółte lub pomarańczowoczerwone. Wzdłuż boków od oczu do nasady płetwy ogonowej biegnie szeroka, ciemnobrązowa lub czarna smuga, obrzeżona z obu stron ciemnym paskiem. Brzuch pokryty ciemnymi plamkami. Płetwy żółtobrązowe pokryte ciemnymi plamkami.

Odżywianie:
Aktywny w nocy. Żywi się bezkręgowcami (larwy owadów, mięczaki, robaki itp.).

Ochrona:
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową

~~~~~

Płoć (Rutilus rutilus)


autor: robert pl

Występowanie:
Występuje we wszystkich wodach słodkich w Polsce (w rzekach, jeziorach i stawach , z wyjątkiem gór), także w wodach przybrzeżnych Bałtyku.

Opis:
Ciało krótkie, wysoko wygrzbiecone, bocznie ścieśnione, w wodach ubogich w pokarm bardziej wysmukłe. Głowa krótka, szczęka nieco wysunięta przed mały, końcowo położony otwór gębowy. Płetwy piersiowe najdłuższymi promieniami sięgają nasad płetw brzusznych. Grzbiet ciemnobrązowy lub szaroczarny z niebieskawym lub zielonkawym połyskiem, boki jasnosrebrzyste, brzuch biały. Płetwa grzbietowa i ogonowa są szare z czerwonawym odcieniem, inne płetwy czerwonawe. Tęczówka oka czerwona.

Odżywianie:
Zjada zarówno pokarm roślinny jak i zwierzęcy. Rodzaje pokarmu i żerowiska zmienia kilkakrotnie. Narybek żywi się planktonem skorupiakowym na płyciznach; roczniaki przechodzą na pokarm denny – skorupiaki, mniejsze larwy owadów oraz glony i inne rośliny. Przy długości około 20 cm płoć zaczyna odżywiać się mięczakami, głównie racicznicami.

Ochrona:
Wymiar ochronny: brak lub 15 cm w zależności od okręgu PZW

~~~~~

Pstrąg potokowy (Salmo trutta fario)


autor: głowatek

Występowanie:
W Polsce liczny na południu i północy kraju. Występuje w górskich potokach Beskidów, Tatr, Sudetów, Jury Krakowsko-Częstochowskiej, także w rzekach Dolnego Śląska, Pomorza Zachodniego i Środkowego, na Warmii i Mazurach, w dopływach Warty. Poza Polską w naturalny sposób występuje w całej niemal Europie oraz północnej Afryce i nielicznie w Azji. Sztucznie rozprzestrzeniony na wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy. Żyje w zimnych, dobrze natlenionych i dzikich (nieuregulowanych) rzekach – głównie górskich

Opis:
W Polsce osiąga maksymalnie ok. 80 cm długości i 5 kg masy ciała. Kształt torpedowaty – ułatwiający życie w wartkim prądzie rzeki. Ubarwienie bardzo zmienne – zależne od miejsca przebywania. Na ciele liczne czarne i czerwone kropki. Brzuch żółtobiały lub żółty. Płetwa tłuszczowa jasna, ciemnoobrzeżona. Młode osobniki mają duże, wyraźne niebieskoszare plamy na bokach. Dorosłe samce mają często hakowato zagiętą ku górze żuchwę i dłuższą głowę niż samice.

Odżywianie:
Jest typowym drapieżnikiem. Młode osobniki zjadają larwy owadów i skorupiaki. Dorosłe zjadają głównie ryby i owady. Często przechodzi na pokarm sezonowy, np. wczesną wiosną bardzo chętnie zjada świeżo wybudzone ze snu zimowego żaby. W maju odżywia się jętką majową, lipiec-sierpień- głównie małe ryby: cierniki, głowacze, słonecznice, kozy itp. Przystępując do tarła nie przestaje się odżywiać, powszechny jest również kanibalizm.

Ochrona:
W Wiśle i jej dopływach od jej źródeł do ujścia rzeki San; w rzece San oraz jej dopływach, w rzece Odra i jej dopływach od granicy państwowej z Republiką Czeską do ujścia rzeki Bystrzycy, oraz w rzece Bystrzyca i jej dopływach:
okres ochronny: od 1 września do 31 stycznia
wymiar ochronny: 25 cm
Pozostałe wody:
okres ochronny: od 1 września do 31 grudnia
wymiar ochronny: 30 cm
Limit dziennego połowu: 3 sztuki (łącznie z amurem białym, boleniem, brzaną, lipieniem, karpiem, szczupakiem i sandaczem)

~~~~~

Pstrąg Tęczowy (Oncorhynchus mykiss)


autor: rapala

Występuje:
W Polsce w niedużych ilościach spotkać go można w każdej niemal rzece oraz w wielu stawach i jeziorach. W Polsce nie zaobserwowano dotychczas stabilnej samorozradzającej się populacji. Ryby pochodzą z zarybień lub uciekają z hodowli.

Opis:
Ubarwienie jest zależne od wieku i miejsca przebywania. Najczęściej srebrne boki, niebieskoszary lub zielonoszary grzbiet, różowa wstęga wzdłuż linii bocznej (której zawdzięcza swoją nazwę) oraz zawsze czarne plamki na bokach i płetwach.

Odżywianie:
Pstrągi tęczowe są niestrudzonymi i wiecznie głodnymi łowcami. Podstawę ich jadłospisu stanowią owady i ich larwy. Wiosną żywi się jętkami i ważkami, jesienią owadami zaniesionymi pod wodę przez wiatr. Pstrągi zjadają też małe ryby, żaby, kijanki oraz robaki.

~~~~~

Pstrąg źródlany (Salvelinus fontinalis)



Występowanie:
W Polsce nielicznie występuje w niektórych rzekach górskich, pochodząc z zarybień bądź uciekając z hodowli. Zasiedla zimne potoki i rzeki o bystrym prądzie. Jest rybą osiadłą.

Opis:
Osiąga zwykle 20–35 (maksymalnie 50) cm i masę ciała do 3 kg. Ciało wydłużone, lekko bocznie ścieśnione. Otwór gębowy sięga za tylną krawędź oka. Grzbiet zielonobrązowy. Na zielonożółtych bokach charakterystyczny marmurkowy wzorek oraz zielone, czerwone i żółte plamki. Płetwy ogonowa i grzbietowa są jasnooliwkowe, ta pierwsza nakrapiana czarnymi plamkami. Płetwy piersiowe, brzuszne i odbytowa są pomarańczowe, ich białe krawędzie mają czarną obwódkę. Samce w okresie rozrodu mają jaskrawopomarańczowe podbrzusze. Drobne łuski cykloidalne.

Odżywianie:
Odżywia się głównie owadami i ich larwami, skorupiakami oraz rybami.

~~~~~

Różanka (Rhodeus sericeus amarus)



Występowanie:
Występuje w spokojnych rejonach dolnych partii rzek, zatokach o mulistym dnie, starorzeczach, rozlewiskach oraz zarośniętych jeziorach. Występują raczej w ławicach po kilkanaście osobników, nieraz dołączają do ławic ryb innych gatunków występującego w zbiorniku wodnym.

Opis:
Długość 5–8 cm, maksymalnie 11 cm. Ciało mocno wygrzbiecone. Łuski duże, otwór gębowy mały, końcowy, oczy duże. Linia boczna niekompletna, widoczna tylko na pierwszych 5–6 łuskach. Płetwy grzbietowa i odbytowa mają podobny kształt, lecz płetwa grzbietowa jest nieco wyższa.
Grzbiet szarawozielony lub ciemnozielonkawy, boki szarosrebrzyste, brzuch biały często z różowym odcieniem. Łuski mają ciemnoszarą krawędź co tworzy siatkowaty wzór. W tylnej części ciała występuje niebieskozielona smuga w kształcie wąskiego trójkąta o podstawie znajdującej się w środkowej części nasady ogona. Płetwy grzbietowa i odbytowa są szare, ogonowa i płetwy parzyste są czerwone lub jaskrawopomarańczowe. W okresie tarła u samców spodnia część głowy oraz brzuch, a także płetwy grzbietowa i odbytowa stają się jaskrawoczerwone, grzbiet staje się niebieskozielony, opalizujący lub fioletowy, natomiast smuga na bokach staje się bardzo intensywna.

Odżywianie:
Żywi się fitoplanktonem.

Ochrona:
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową

~~~~~

Sandacz (Stizostedion lucioperca)


autor: lechowicz

Występowanie:
Występuje w jeziorach, zbiornikach zaporowych, średnich i dużych nizinnych rzekach, wyrobiskach oraz w płytkich wodach przybrzeżnych Bałtyku. Preferuje głębokie, mętne wody o twardym, piaszczystym, żwirowatym bądź gliniastym dnie. Jest wrażliwy na niedobór tlenu.

Opis:
Osiąga długość 100 (130) cm i masę ciała 10 (15) kg. Ciało wydłużone, lekko bocznie spłaszczone, wzdłuż linii bocznej 55–77 łusek. Głowa stosunkowo mała, otwór gębowy przedni, sięgający za tylną krawędź oka, paszcza silnie uzębiona, kilka zębów w przedniej części szczęki znacznie większych od pozostałych. Oczy duże, opalizujące, świecące w ciemnościach. Płetwy grzbietowe dość daleko oddalone od siebie.
Grzbiet szarozielony lub szarobrązowy, boki jasne srebrzystozielone z 8-12 ciemnymi smugami często rozmazującymi się w plamy, brzuch biały. Płetwy grzbietowe i ogonowa pokryte ciemnymi plamkami, rozmieszczonymi regularnie między promieniami. Płetwy piersiowe jasnożółte, pozostałe płetwy bladożółte.

Odżywianie:
Aktywny wieczorem, szczególnie po zachodzie słońca, w nocy oraz nad ranem. Dobrze widzi w ciemności. Wylęg żywi się planktonem, przy długości 3–4 cm zaczyna polować na narybek innych ryb, przy długości 5-10 cm staje się typowym drapieżnikiem. Żywi się główne niewielkimi rybami (ukleje, kiełbie, stynki itp.), wielkość zjadanych ryb ogranicza dość wąskie gardło. Oprócz ryb zjada czasem larwy owadów (ważki, chruściki itp.), dżdżownice, żaby itp.

Ochrona:
Okres ochronny: od 1 stycznia do 31 maja, wymiar ochronny: 50 cm, dobowy limit połowu: 3 sztuki

~~~~~

Sieja (Coregonus lavaretus)



Występowanie:
W Polsce: jezioro Łebsko na Pomorzu (sieja łebska - gatunek endemiczny), jezioro Miedwie (sieja miedwiańska - gatunek endemiczny), jezioro Wdzydze, jezioro Wigry i inne. Tworzy zarówno formy osiadłe jak i wędrowne.

Opis:
Ciało śledziowate, zależnie od lokalnej rasy mniej lub bardziej wysmukłe. Głowa mała, o spiczastym, często nawet wyciągniętym w kształcie nosa pysku. Łuski większe niż u łososiowatych, linia boczna pełna. Wąsko wycięty otwór gębowy sięga do przedniej krawędzi oka; w zależności od rasy ma on położenie końcowe bądź dolne. Na pierwszym łuku skrzelowym 25-39 (najczęściej 30-34) długich, gęsto osadzonych wyrostków filtracyjnych. Grzbiet niebieskawozielony do ciemnozielonego. Boki i brzuch białe lub srebrzyście lśniące. W jeziorach ubogich w pokarm występują karłowate formy osiągające długość 10-20 cm, średnia długość wynosi 30-50 cm, maksymalnie około 60 cm.

Odżywianie:
W jeziorach odżywiają się głównie skorupiakami, przemieszczającymi się ku powierzchni wody larwami owadów i ich poczwarkami. Także wylęgiem ryb i ich ikrą. W płytkich jeziorach i rzekach zjadają również organizmy denne.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 35cm, okres ochronny: od 15 października do 31 grudnia

~~~~~

Słonecznica (Leucaspius delineatus



Występowanie:
W Polsce pospolita na obszarze całego kraju. Żyje w dużych stadach. Zwykle trzyma się blisko powierzchni wody, wśród gęstego porostu przybrzeżnej roślinności.

Opis:
Długość 6–9 cm, samice (maksymalnej długości do 12 cm) są nieco większe od samców. Ciało wrzecionowate, bocznie nieco spłaszczone; łuski duże, srebrzyście lśniące, łatwo odpadające (44 do 48 wzdłuż ciała). Górnie ustawiony, mały otwór gębowy; spiczaste zakończenie żuchwy wchodzi w płytkie zagłębienie szczęki. Niepełna linia boczna zaznaczona jest jedynie na 7–12 łuskach. Krawędź brzucha pomiędzy płetwami brzusznymi, a płetwą odbytową w formie kila. Zęby gardłowe jedno- lub dwurzędowe, 5–4. Grzbiet od koloru brązowawego do oliwkowego. Boki intensywnie srebrzyste z niebieskawym połyskiem, brzuch białawy. Wzdłuż ciała biegnie długa, niebieska smuga, szczególnie wyraźna na trzonie ogonowym. Płetwy ciemnoszare, czasem z czerwonawym odcieniem.

Odżywianie:
Młode osobniki żywią się głównie planktonowymi glonami, starsze zjadają planktonem zwierzęcym, roślinnym i owadami trafiającymi z powietrza do wody.

~~~~~

Strzebla potokowa (Phoxinus phoxinus)



Występowanie:
Żyje stadnie, w płytkich, chłodnych, szybko płynących wodach o dnie kamienistym lub piaszczystym. Spotykana również w górskich jeziorach. Występuje do wysokości 2000 m n.p.m. Bardzo wrażliwa na zanieczyszczenie wody.

Opis:
Osiąga 6–10 (maksymalnie 17) cm długości. Ciało wrzecionowate z długim ogonem, pokryte drobnymi łuskami. Otwór gębowy w położeniu półdolnym, zaopatrzony w dwa rzędy zębów gardłowych. Oczy duże. Linia boczna widoczna, przerywana w okolicy odbytu. Grzbiet brązowawozielony, pod nim biegnie rząd ciemnych plam, często zlewających się w podłużną smugę. Czasami tworzą one poprzeczne paski sięgające poniżej linii nabocznej. Płetwy brązowawe.

Odżywianie:
Żywi się wodnymi bezkręgowcami i owadami, rzadziej roślinami.

~~~~~

Stynka (Osmerus eperlanus)



Występowanie:
W Polsce spotykana w Zalewie Szczecińskim, Zatoce Gdańskiej i Zalewie Wiślanym. Jest wrażliwa na eutrofizację i zanieczyszczenia. Jej liczebność spada.

Opis:
Ciało wydłużone, wrzecionowate, o długości do 30 cm, pokryte dużymi, przezroczystymi łuskami. Dolna szczęka lekko wysunięta do przodu, zęby stosunkowo duże. Płetwa tłuszczowa obecna. Ubarwienie zmienne, zależne od koloru wody, grzbiet ciemniejszy, boki srebrzyste.

Odżywianie:
Jest niemal wszystkożerna. Młode osobniki zjadają okrzemki, oczliki i wrotki, starsze zjadają głównie zooplankton oraz larwy ochotkowatych. W drugim roku życia staje się drapieżnikiem. Duże sztuki zjadają głównie małe osobniki własnego gatunku oraz niewielkie jazgarze. Wiosną żywi się głównie wylęgiem. W czasie tarła nie pobiera pokarmu.

~~~~~

Sum (Silurus glanis)


autor: su_mik

Występowanie:
Żyje w dużych rzekach oraz zbiornikach zaporowych, w jeziorach rzadki. Aktywny zazwyczaj po zmroku, dzień spędza leżąc nieruchomo na dnie w głębokich miejscach o spokojnym przepływie. Jest samotnikiem, chociaż czasem żeruje w grupach. Jest wybitnie ciepłolubny. Zimą nie żeruje.

Opis:
Największa ryba słodkowodna Europy. Osiąga długość ponad 2 m i masę ciała ponad 100 kg (maksymalnie 5 m i wagę 306 kg)[3]. Ciało długie pozbawione łusek, głowa duża, otwór gębowy duży silnie uzębiony. Nad górną szczęką znajdują się dwa długie, a pod dolną cztery krótkie wąsy. Płetwa grzbietowa jest silnie zredukowana, posiada tylko 3-5 promieni, natomiast płetwa odbytowa jest bardzo długa i sięga prawie do zaokrąglonej płetwy ogonowej. Ogon bardzo długi, stanowi 3/5 długości ciała. Oczy małe, nozdrza zakończone krótkimi mięsistymi rurkami.
Ubarwienie zależy od środowiska. Grzbiet jest ciemny lub prawie czarny, czasem z zielonkawym, niebieskawym lub brązowawym odcieniem. Boki ciemnożółtawobiałe z wyraźnym szarobrązowym marmurkowym wzorem, brzuch szarobiały z ciemnymi nieregularnymi plamami. Czasami występują czerwonookie osobniki albinotyczne.

Odżywianie:
Młodociane osobniki zjadają początkowo skorupiaki, robaki itp. Starsze są wybitnymi drapieżnikami. Poluje na ryby różnych gatunków, jest kanibalem. Czasem zjada żaby, małe ssaki a nawet ptaki wodne. Wbrew pozorom większość zdobyczy to niewielkie rybki o długości kilkunastu centymetrów.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 70cm, okres ochronny: w rzece Odrze od ujścia rzeki Warty do granicy z wodami morskimi od 1 marca do 31 maja, w pozostałych wodach od 1 listopada do 30 czerwca.

~~~~~

Szczupak (Esox lucius)


autor: Glead

Występowanie:
yje w wodach słodkich, zarówno płynących, jak i stojących, oraz w słonawych wodach Bałtyku.

Opis:
Osiąga długość do 1,5 m i masę do około 10 kg. Okazy ponad 15–20 kg są rzadkie. Notowany rekord masy wynosił 35 kg[3]. Ciało szczupaka pospolitego jest spłaszczone, opływowe. Głowa wydłużona, ze zwężającymi się szczękami i bardzo szerokim spłaszczonym pyskiem. Zęby szczupaka na żuchwie są skierowane do środka i bardzo ostre, szczęka jest ich pozbawiona. Ponadto liczne zęby występują na kości podniebiennej, kościach międzyszczękowych, lemieszu, kości gnykowej oraz łukach skrzelowych. Łuski są dosyć małe, owalne, mocno osadzone w skórze. Linia boczna dobrze rozwinięta, często poprzerywana, posiada dwa lub trzy rozgałęzienia wzdłuż boków. Na głowie znajdują się liczne jamki zmysłowe. Płetwy grzbietowa i odbytowa są przesunięte mocno do tyłu i położone blisko siebie. Ubarwienie zmienne w zależności od warunków środowiska. Młode osobniki są zwykle jasnozielone, brązowawe lub srebrzyste. Ciemne plamy na bokach zlewają się czasami w poprzeczne smugi. Starsze osobniki mają ciemnozielony grzbiet, jaśniejsze nakrapiane żółtymi plamami boki i biały brzuch. Płetwy parzyste są czerwonawe i jasne, na nieparzystych występują ciemne poprzeczne paski. W dobrych warunkach rośnie bardzo szybko.

Odżywianie:
Jest świetnie przystosowany do życia wodnego drapieżnika, normalnie nie jest aktywnym myśliwym, choć zalicza się do najbardziej drapieżnych ryb. Czyha w ukryciu między roślinami wodnymi i czeka na przepływającą zdobycz. Większe osobniki mogą aktywnie gonić ławice ryb (na przykład śledzi) w strefie pelagicznej dużych jezior albo Bałtyku. Szczupak wybiera ryby często występujące w jego ekosystemie i dostatecznie duże, "żeby były warte wysiłku”. Wśród szczupaków częstym zjawiskiem jest kanibalizm.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 45 cm lub 50 cm (niektóre wody), okres ochronny: od 1 stycznia do 30 kwietnia (w rzekach; w zbiornikach zaporowych), od 1 marca do 30 kwietnia (w pozostałych wodach)

~~~~~

Śliz (Noemacheilus barbatulus)



Występowanie:
Występuje w rzekach, zarówno nizinnych jak i górskich, oraz w wodach stojących. Żyje przy dnie, ukryty wśród kamieni, korzeni i pod nawisami brzegowymi. Odporny na zanieczyszczenie wody.

Opis:
Osiąga 12-18 (21) cm długości. Ciało mocno wydłużone, pokryte grubą warstwą śluzu, brzuch spłaszczony. 4 wąsiki w środkowej części wargi górnej i 2 w kącikach ust. Płetwy grzbietowa i ogonowa mają równo ścięte krawędzie.
Ubarwienie grzbietu i boków szarobrązowe bądź brązowozielone z ciemniejszymi plamami, brzuch biały lub żółtawy. Płetwy pokryte rzędami ciemnych plamek.

Odżywianie:
Żywi się larwami owadów wodnych i nicieniami.

Ochrona:
Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową

~~~~~

Świnka (Chondrostoma nasus)



Występowanie:
Żyje w przeważnie w bystrych, podgórskich rzekach w krainie lipienia i brzany. Żyje gromadnie w płytkich (do2 m)miejscach o bystrym nurcie i kamienistym, piaszczystym lub lekko zamulonym dnie.

Opis:
Świnka osiąga 25 – 40(50) cm długości i 1(2) kg masy ciała. Ciało świnki jest wydłużone, ma owalny przekrój; płetwa ogonowa głęboko wcięta w księżycowaty kształt, Płetwy grzbietowa i brzuszna osadzone na jednej linii.Głowa mała, otwór gębowy dolny, wargi twarde, chrząstkowe – dolna o ostrej krawędzi, pełni rolę skrobaczki. Grzbiet ma szarozielony kolor, boki są jaśniejsze o srebrzystym połysku, z kolei wierzch głowy jest ciemny, brzuch biały lub żółtawy. Płetwy parzyste i odbytowa – są czerwone, ogonowa – czerwonobrunatna, a w swej dolnej części bardziej czerwonawa.

Odżywianie:
Świnka żywi się szczątkami roślin i innym pokarmem roślinnym (glonami) znalezionymi na dnie. Zeskrobuje tam wargami tzw. narost, czyli glony porastające kamienie i podwodne przeszkody. Poszukując larw owadów, kiełży czy mięczaków jest nawet w stanie przesunąć kamień.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 25cm, okres ochronny: od 1 stycznia do 15 maja, limit połowów: 5 sztuk na dobę (łącznie z certą)

~~~~~

Tołpyga (Hypophthalmichthys molitrix)



Występowanie:
Gatunek introdukowany w wielu krajach, również w Polsce, w celu regulowania nadmiernego wzrostu fitoplanktonu.

Opis:
Ciało krępe, wydłużone, bocznie spłaszczone, słabo wygrzbiecone, pokryte bardzo drobnymi łuskami (110–124 w linii bocznej). Głowa szeroka. Oczy małe, położone poniżej linii symetrii ciała. Grzbiet ciemnoszary, boki i głowa zielonoszare, brzuch srebrzysty, płetwy parzyste żółtawe. Płetwa ogonowa silnie wcięta. Między płetwami piersiowymi a odbytową ostry, pozbawiony łusek kil. Osiąga do 100 cm długości.

Odżywianie:
Ryba ta żywi się głównie planktonem i drobnym pokarmem roślinnym. Dorosłe osobniki polują głównie na robaki, mięczaki, a także małe ryby.

~~~~~

Troć jeziorowa (Salmo trutta m. lacustris)


Autor - kroku

Występowanie:
Żyje w czystych, dobrze natlenionych i zimnych jeziorach oraz zbiornikach zaporowych. W Polsce występuje w niektórych jeziorach na Mazurach i Pomorzu oraz w górach.

Opis:
Osiąga bardzo różne rozmiary w zależności od miejsca występowania. W niektórych jeziorach dorasta do 5 kg, w innych osiąga 30 kg i 1,5 m długości. Szczególnie duże rozmiary osiąga w Alpach. Ubarwienie jest srebrne z licznymi czarnymi plamkami na bokach, grzbiecie i głowie.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 50cm

~~~~~

Troć wędrowna (Salmo trutta m. trutta)



Występowanie:
Występuje w wodach przybrzeżnych np. Bałtyku

Opis:
Osiąga długość ponad 1 m, masę 30 kg. W porównaniu z łososiem ma bardziej krępe ciało i większą głowę. Grzbiet jest szarawy lub brązowawy, boki jaśniejsze a brzuch srebrzysty. Głowa, boki i grzbiet są pokryte licznymi czarnymi plamkami, które w czasie tarła mają żółtą obwódkę. Płetwa tłuszczowa czerwono obrzeżona. W okresie tarła u samców pojawiają się czerwone plamki na bokach i przybierają one charakterystyczną miedziano-brązową barwę ciała. Młode osobniki mają ciemne, poprzeczne prążkowanie i czerwone plamki na ciele. Troć wędrowna może żyć do 20 lat.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 35cm

~~~~~

Ukleja (Alburnus alburnus)



Występowanie:
Żyje stadnie, w wodach stojących i wolno płynących. W dzień przebywa przy powierzchni wody, nocą schodzi głębiej.

Opis:
Osiąga 10–20 cm długości oraz 10–40 g masy ciała. Ciało wydłużone, spłaszczone bocznie, grzbiet niski, prawie płaski. Łuski delikatne, łatwo odpadające, o intensywnym, srebrzystym ubarwieniu. Otwór gębowy niewielki, oczy są stosunkowo duże. W płetwie odbytowej 18–23 promieni. Grzbiet ma barwę szarawozieloną lub szarawoniebieską, boki są srebrzystobiałe, połyskujące, brzuch biały. Płetwy grzbietowa i ogonowa szarawe z żółtawą nasadą, pozostałe płetwy jasnożółte.

Odżywianie:
Żywi się zooplanktonem oraz owadami i ich larwami.

~~~~~

Węgorz europejski (Anguilla anguilla)



Występowanie:
Najchętniej wybiera miejsca ciepłe i obficie porośnięte, o dnie mulistym, aczkolwiek spotyka się go także w wartkich rzekach o dnie kamienistym, zwłaszcza jeśli znajduje tam podmyte brzegi, korzenie drzew i inne kryjówki. Żyje przy dnie. Zimę spędza zagrzebany w mule. Przed osiągnięciem dojrzałości płciowej żyją w wodach śródlądowych – samice w głębi lądu, samce w zasięgu wód słonawych. Dorosłe osobniki wędrują z wód słodkich do morza

Opis:
Osiąga od 100 do 150 cm długości. Samce są mniejsze od samic i osiągają długość od 50 do 70 cm (tzw. sznurówki). Największy węgorz złowiony dotąd w Polsce ważył 6,43 kg. Ciało wydłużone, wężowate, w przekroju poprzecznym prawie okrągłe. Skóra węgorza pokryta jest grubą warstwą śluzu. Łuski są drobne, elipsoidalne, głęboko osadzone. Linia boczna dobrze rozwinięta. Otwór gębowy końcowy, silnie uzębiony sięgający tylnej krawędzi oka. Otwór skrzelowy kończy się tuż przed nasadą płetw piersiowych. Płetwa grzbietowa i odbytowa połączone są z płetwą ogonową. Nie ma płetw brzusznych. U osobników wędrujących na tarło znacznie powiększają się oczy.
Ubarwienie grzbietu ciemnoszarozielone, czasem niemal całkowicie czarne, boki jaśniejsze, brzuch szarawo- lub żółtawobiaławy.

Odżywianie:
Aktywny w nocy. Żywi się głównie fauną denną (bezkręgowce) i drobnymi rybami, potrafi połykać zdobycz stosunkowo dużych rozmiarów. Chętnie zjada raki podczas wylinki.

Ochrona:
Węgorz europejski, jako gatunek zagrożony wyginięciem objęty jest od czerwca 2007 r. ochroną wynikającą z Konwencji Waszyngtońskiej
Wymiar ochronny na wodach słodkich i morskich : 40 cm, wymiar ochronny na wodach PZW: 50 cm, okres ochronny : od 15 czerwca do 15 lipca, dobowy limit połowy: 2 sztuki

~~~~~

Wzdręga (Scardinius erythrophthalmus)


autor: Romek

Występowanie:
Preferuje nizinne, silnie zarośnięte, wolno płynące rzeki lub jeziora o dnie mulistym. Żyje w małych stadach, skupiając się bliżej powierzchni w ciepłych i spokojnych zatoczkach. Nadaje się do hodowli w małych przydomowych stawkach.

Opis:
Osiąga długość 25–30 (maksymalnie 40) cm i masę ciała do 1 kg. Ciało bocznie spłaszczone. Otwór gębowy mały, w położeniu końcowym, skierowany skośnie ku górze. Pomiędzy płetwami piersiowymi a odbytową występuje ostry, pokryty łuskami kil. Płetwa grzbietowa przesunięta do tyłu (jej przednia krawędź znajduje się na wysokości tylnej krawędzi płetw piersiowych). Grzbiet jest niebieskozielony, boki srebrzystobiałe z wyraźnym złotawym odcieniem. płetwy grzbietowa i piersiowe szare z czerwonawym odcieniem, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta lub pomarańczowa.

Odżywianie:
Młode osobniki żywią się planktonem, a po osiągnięciu długości około 7 cm zaczynają zjadać głównie roślinność wodną.

Ochrona:
Wymiar ochronny: 15cm

~~~~~

Źródło: pl.wikipedia.org

Uf :radocha: , koniec . :D W razie błędów proszę pisać :)

Pozdrawiam

Wystawiono 1 piw(a): 6nt    » Więcej szczegółów
Postaw piwo autorowi tego posta
 
AdSense

Skąd: Mountain View
Pomógł: nie raz
Rankinan 
Rzeka San


Pomógł: 5 razy
Wiek: 28
Posty: 241
Otrzymał 17 piw(a)
Skąd: Radymno


Wysłany: Nie Cze 05, 2011 21:07   

Pomysł fajny, tylko dodaj wszystkie ryby. Brakuje mi tu: pstrąg tęczowy, ukleja, głowacica, troć, jazgarz, sieja i łosoś. Uważam, że te są bardzo ważne.
Postaw piwo autorowi tego posta
 
 
Yasió 


Pomógł: 6 razy
Wiek: 33
Posty: 94
Skąd: Ustka


Wysłany: Nie Cze 05, 2011 21:09   

kaczor napisał/a:
Sum (Silurus glanis)



Występowanie:
Żyje w dużych rzekach oraz zbiornikach zaporowych, w jeziorach rzadki. Aktywny zazwyczaj po zmroku, dzień spędza leżąc nieruchomo na dnie w głębokich miejscach o spokojnym przepływie. Jest samotnikiem, chociaż czasem żeruje w grupach. Jest wybitnie ciepłolubny. Zimą nie żeruje.

Opis:
Największa ryba słodkowodna Europy. Osiąga długość ponad 2 m i masę ciała ponad 100 kg (maksymalnie 5 m i wagę 306 kg)[3].




A zrobili mu jakieś zdjęcie? :przestraszony:
_________________
Time for Herring!
Postaw piwo autorowi tego posta
 
 
DamianeQ 
Łowca sandaczy

Pomógł: 13 razy
Wiek: 29
Posty: 340
Skąd: Szczecin/Jessheim


Wysłany: Nie Cze 05, 2011 22:08   

Jak dla mnie ten atlas jest zupełnie nie potrzebny. Na internecie jest ich multum.
Postaw piwo autorowi tego posta
 
 
wodnik 


Pomógł: 72 razy
Wiek: 58
Posty: 2414
Otrzymał 2 piw(a)
Skąd: Besko


Wysłany: Pon Cze 06, 2011 07:47   

DamianeQ napisał/a:
Jak dla mnie ten atlas jest zupełnie nie potrzebny. Na internecie jest ich multum.

Ale kolega się postarał i zrobił taki atlas dla forum więc chwała mu za to szczególnie, że niektórzy mają kłopoty z odróżnianiem niektórych gatunków.
Nie ma w nim wszystkich ryb ale sądzę że zostanie uzupełniony o brakujące gatunki.

Ze swojej strony obiecuję pomoc w uzupełnieniu atlasu.
kaczor, razie potrzeby napisz do mnie a edytujemy posta i wstawimy lub zmienimy to co potrzeba luzik

Poza tym temat zostaje przyklejony.
_________________
Pozdrawiam.
Postaw piwo autorowi tego posta
 
 
AdSense

Skąd: Mountain View
Pomógł: nie raz
Jackass96 
Szymon | Grunt , spławik, spinn


Pomógł: 6 razy
Wiek: 27
Posty: 83
Skąd: Ostrów Wielkopolski


Wysłany: Pon Cze 06, 2011 12:45   

Może i dla ciebie ale dla innych jest to bardzo cenna informacja dla których jest zakładanych wiele tematów na temat jaka to ryba ? Teraz to już żaden problem . Dla mnie jak najbardziej atlas w przyszłości będzie przydatny ;)
_________________
Złap&Wypuść

http://rtw.raszkow.pl/
Postaw piwo autorowi tego posta
 
 
kaczor 

Wiek: 35
Posty: 64
Otrzymał 1 piw(a)
Skąd: Tarnów


Wysłany: Pon Cze 06, 2011 17:10   

Ja ide na ryby napisał/a:
Pomysł fajny, tylko dodaj wszystkie ryby. Brakuje mi tu: pstrąg tęczowy, ukleja, głowacica, troć, jazgarz, sieja i łosoś. Uważam, że te są bardzo ważne.


Ukleja jest, reszta została wysłana do Wodnika na PW ;) . Wpisałem sobie w google "atlas ryb" i stamtąd spisałem rybki, lecz gdyby miał ktoś jeszcze jakiś pomysł na rybkę, to pisać na PW ;)

Moim zdaniem taki atlas na pewno się komuś przyda, np. mi :D

Pozdrawiam
Postaw piwo autorowi tego posta
 
wodnik 


Pomógł: 72 razy
Wiek: 58
Posty: 2414
Otrzymał 2 piw(a)
Skąd: Besko


Wysłany: Pon Cze 06, 2011 19:32   

Tekst uzupełniłem, niestety nie powklejały się zdjęcia i chyba trzeba to robić po kolei ale moim zdaniem użyjmy zdjęć z naszego forum bo w końcu mamy tego bardzo dużo i przy każdym zdjęciu podamy autora.
Zrobiłem tak w przypadku lina.
_________________
Pozdrawiam.
Postaw piwo autorowi tego posta
 
 
porcelan 
po pas w wodzie

Pomógł: 6 razy
Posty: 80
Otrzymał 1 piw(a)
Skąd: z nienacka


Wysłany: Pon Cze 06, 2011 19:49   

Ja bym proponował w ostatecznej wersji dać w pierwszym poście samą listę linków (do konkretnych postów) do konkretnych ryb, a w każdym kolejnym poście inny gatunek. Bardzo ułatwi wyszukiwanie - jedno kliknięcie i jesteś "na miejscu", nie trzeba tyle "skrolować".
Postaw piwo autorowi tego posta
 
wodnik 


Pomógł: 72 razy
Wiek: 58
Posty: 2414
Otrzymał 2 piw(a)
Skąd: Besko


Wysłany: Pon Cze 06, 2011 20:00   

Tak się nie da, każda ryba musiała by być w osobnym poście a i wtedy nie byłoby idealnie.
_________________
Pozdrawiam.
Postaw piwo autorowi tego posta
 
 
AdSense

Skąd: Mountain View
Pomógł: nie raz
Wyświetl posty z ostatnich:   

» Wędkarstwo, strona główna » Działy ogólne » Tematyka ogólna » Atlas ryb

Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach



Skocz do:  


Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Styl Forum - GrzegorzM ©

Administracja nie odpowiada za materialy publikowane przez uzytkownikow. Uzytkownik rejestrujac sie na forum w peeni odpowiada za publikowane przez siebie wiadomosci. Wszelkie roszczenia w sprawie opublikowanych tresci prosimy zgaaszac do ich autorow.

strzalkaMapa Forum